Menigeen uit Deest zal Mirelle weleens hebben zien wandelen met haar witte hond Bruno, iets wat ze graag doet op de dijk in Deest. Maar misschien herken je haar ook van TV? In 2020 deed Mirelle mee aan het programma Sterren op het Doek. Ze maakte een imposant werk van Eva Jinek en een eenhoorn. Mirelle woont met haar gezin in de Bijmansstraat. Zodra je het atelier van Mirelle binnenstapt waan je je direct in de wereld van Mirelle, maar wie is Mirelle nou eigenlijk?
‘Geboren en getogen in Brabant’
En die Brabantse gezelligheid is duidelijk niet verdwenen wanneer je met Mirelle aan de praat raakt. Deze kletsgrage vrouw, moeder, partner van Jeffrey, kunstenares, rasechte ondernemer, werd dit voorjaar 50 jaar! Mirelle is een open boek, onwijs creatief, energievol en heel gedreven. Mirelle schildert met name paarden, en weet met haar penselen de paarden op het doek om te toveren naar realistische paarden die zo van het doek af galopperen…
Toen ze destijds haar man leerde kennen in Eindhoven tijdens het stappen, die toen nog in Wijchen woonde, vertrok ze uiteindelijk in 2010 voor de liefde de Maas over. Maar hoe kwam ze dan uiteindelijk in de Bijmansstraat terecht?
‘Multifunctioneel atelier aan huis’
Toen we in Wijchen woonden huurde ik een pand wat mijn atelier was. We wilden dus graag een betaalbare woning waarbij we aan huis een multifunctioneel atelier konden realiseren, en het is ook fijn om daarmee ook direct thuis te zijn voor mijn kind. Ook een voordeel, wanneer ik een creatieve uitspatting heb kan ik meteen m’n atelier inschieten!
We hadden al de nodige woningen bekeken en wilden omwille van onze families en de school van onze zoon in de omgeving van Wijchen blijven wonen.
We zochten een woning met wat ruimte, wat wijdse omgeving, niet zo’n krappe nieuwbouwwijk. Ik wilde een idyllisch huis met karakter en mogelijkheden. En toen kwam dit huis op ons pad.
Jeffrey, haar man, ging al snel met het atelier aan de gang, dat hij zelf van de drempel tot de nok heeft gebouwd. Prachtige ronde raampjes in het atelier, alles tot in detail afgewerkt! Men moet het zelf gezien hebben, dat eigenlijk niet alleen Mirelle, maar ook haar man een ware kunstenaar is met staal en baksteen! Een deel van het atelier is bewust hoog en open zodat Mirelle met haar schilderezels en grote werken alle kanten uit kan. Menig marktplaatskoopje werd benut, met bewust zo min mogelijk budget en met de enorme kennis van Jeffrey is in de achtertuin uiteindelijk een prachtig atelier herrezen.
Naast het prachtige atelier helpt Jeffrey zijn vrouw ook met haar kunst. Jeffrey kan de werken ook inlijsten, daarnaast hangt hij de werken ook op bij klanten. Mirelle spreekt vol lof over de ‘Jeffrey Service’.
‘In 1989 mocht ik mijn vakkenpakket kiezen, dus ik koos voor ‘tekenen’!
De passie voor kunst ontstond bij Mirelle al op jong leeftijd. “Vanaf het moment dat ik een potlood kon vasthouden was ik druk met tekenen, en helemaal toen ik een vakkenpakket mocht kiezen!” Kunstgeschiedenis, technieken etc, alles leerde ze op het Sint Janslyceum in Den Bosch. “Er is een verschil tussen kunst creëren of echt geïnteresseerd zijn in kunst. Uiteindelijk ben ik beland in het figuratief realisme, met voornamelijk een passie in paardenkunst”.
‘Ik word nog steeds helemaal blij als ik hoefijzers op het asfalt hoor’
Die interesse was er al toen Mirelle 3 jaar oud was, en haar moeder haar echt moest vastzetten in de buggy anders rende Mirelle zo een weiland vol paarden in, en nu nog bloeit ze op als ze hier paarden voor haar raam ziet passeren.
“Met die passie ben ik gewoon geboren, dat is ook iets wat je eigenlijk niet te veel moet willen verklaren want het is iets magisch”
Mirelle is niet het type dat met paarden bezig wil zijn, als in het hebben van een eigen paard, of de paardensport beoefenen en de rest wat bij het houden van een paard komt kijken. Mirelle is vooral bezig met het contact hebben van paarden, dat voldoet aan haar behoefte, en dat uiteindelijk in haar kunst het verbeelden ervan. Niet alleen het charisma van een paard, de energie, maar ook de gelaagdheid.
‘Nog beter dan het beste’
Wie de werken van Mirelle al eens heeft bekeken, wie weet van dichtbij tijdens haar Open Atelier dagen, of misschien zelfs een werk in huis heeft, weet dat dit neusjes van de zalm zijn. Het is duidelijk dat Mirelle niet uitgeleerd is, en dat ook niet wil zijn. De werken zijn werkelijk prachtig! “Maar het kan altijd nóg beter”, aldus Mirelle.
Op de vraag aan Mirelle wie of wat ze graag nog op het doek zou willen vereeuwigen krijg ik een heel duidelijk antwoord.
“Nee niet echt, ik heb wel een visie met waar ik naartoe zou willen met mijn schilderijen. Maar dat heeft ook vooral te maken met dat ik heel erg verlang naar het ontwikkelen van nieuwe technieken! Ik ben nu ook een beetje aan het verschuiven naar niet alleen maar paarden, er zitten ook mensportretten bij en daar wil ik nog veel beter in worden, en nog beter worden in zoveel meer”
Mirelle gaat goed op deadlines, “anders ga ik teveel fladderen”.
Daarbij geeft Mirelle ook de credits aan Joyce Ter Horst, Equine Art Curator, Consultant en Art Coach bij Paard Verzameld. Mirelle is tevens lid van het Paard Verzameld Collective (kunstenaarscollectief).
“Joyce is ’n enorm fijne art-coach voor mij! Eerlijke en goede feedback, door die aanmoediging en steun durf ik uit mijn comfortzone te stappen. Zo blijf ik origineel, authentiek en verval ik niet in oude patronen. Deelnemen aan Art Challenges doe ik dan ook erg graag, inspiratiedagen etc”.
Op de vraag wie of wat uit Deest ze zou willen schilderen is Mirelle wel heel stellig!
Alle paarden uit Deest! Ik heb natuurlijk al Stamira, Amber en Hans geschilderd, daar ben ik wel druk mee…zegt ze, terwijl de schets van het volgende Deestse paard al op haar schildersezel straalt.
En dit dan combineren met een expositie, een paardendag in Deest, met rijtuigen…
Mirelle is vaak te vinden op exposities, o.a. op Stichting Paardenkamp in Soest. Maar…sssttt…hier bij DitisDeest hebben we breaking news, in november heeft Mirelle haar eerste solo-expositie!
Tijdens het interview steelt hond Bruno de show. Is hij buiten dan wil hij naar binnen, is hij binnen dan wil hij naar buiten, en zodra hij merkt dat de aandacht van zijn baasje volledig bij het interview ligt besluit Bruno de show te stelen op de trampoline.
‘Bruno is wel een fotogeniek beestje’
Nadat Teckeltje Vip kwam te overlijden haalden Jeffrey en Mirelle Bruno in hun leven. Bruno komt uit Roemenië, en nadat ze hem online zagen waren ze beide verkocht. “Je kijkt recht z’n ziel in, Bruno praat met zijn ogen”.
Ook Bruno zien we in de toekomst misschien op het doek. “Ik denk dat ‘t wel een keer gaat gebeuren ja, het is wel een fotogeniek beestje ja!”
‘Saamhorigheid niet verliezen’
Mirelle en haar gezin werden warm ontvangen toen ze in Deest kwamen wonen.
“Dat ervaren is erg fijn. Dat zou nog mogen uitgroeien en die saamhorigheid moeten we niet verliezen. Wat voor mekaar willen doen, elkaar dingen gunt, het dorpsgevoel”
Op de vraag wat ze graag zou zien voor Deest in de toekomst droomt Mirelle voluit…
“Ik heb begrepen dat hier vroeger heel veel winkeltjes waren, dat is allemaal niet meer, snap ik ook wel. Maar ik zou willen zien dat Deest kleine slimme zelfstandige ondernemers aan gaat trekken, zien dat het een dorp is wat in de groei is, dat je met een kleine ruimte heel ver kan komen. Bijvoorbeeld een community met eerlijk eten van omliggende boeren. We hebben natuurlijk al Fruithandel Hans de Klein, en de Drogisterij van Nadine, maar ook nog een bakkertje erbij ofzo, lokale producten uit de streek in Deest! Ik zie mezelf in de ochtend al verse croissantjes halen!”
Of op het Trefpuntplein onder het genot van een drankje, kraampjes met eten, een straatmuzikant, overal picknickplekken, sfeervolle verlichting, zo’n heerlijke mediterrane zomeravond!
‘Eva Jinek, believing is magical’
Haar deelname aan Sterren op het Doek was supertof, gezellig en een geweldige ervaring in haar eigen bewoording. “De connecties met de andere 2 kunstenaars was fijn. Ik had 2,5 week de tijd om mijn werk af te hebben, met een afmeting van 1.2 m x 1 m ...
In een hyperfocus, alleen maar creëren, creëren, heb ik me volledig gestort op het werk, met de steun van mijn gezin en mijn ouders. Ik had geen tijd voor het huishouden, ik werd compleet ontzien”.
Het werd een iconisch werk voor haar doen, de combinatie van mens en dier. Er zijn zoveel mijlpalen, daarvan was dit er eentje!
"Het zou leuk zijn als men uit de omgeving weet dat ik hier zit, dus Deest, wees vooral welkom op mijn Open Atelier dagen!"
